Bunker van Seiss-Inquart op landgoed Clingendael

De bunker van Seiss-Inquart
Seiss- Inquart hield kantoor in de commandobunker. Ook had hij hier een zeer bescheiden  appartement dat door een dikke laag beton werd beschermd.

De commandobunker stond naast de voormalige SS kazerne die eruitzag als een landhuis. De commandobunker was gecamoufleerd als garage en leek een beetje op een boerderij. Vanaf de lucht zag het complex er vrij onschuldig uit.



De perfecte camouflage
Wanneer de RAF vanuit Engeland over Den Haag vloog, zagen zij een pannendak en twee grote schoorstenen. Maar ze wisten niet dat de twee nepschoorstenen observatie- en luchtafweertorens waren.

Ook vanaf de grond leek de observatiebunker op een gewoon gebouw. Niet dat onbevoegden dichtbij konden komen want het gehele gebied was sperrgebiet.



Dikke muren en plafonds
Dertigduizend dakpannen liggen op een betonnen puntdak dat 10 meter omhoog steekt.  De twee-meter dikke buitenmuren, ook van beton, zijn beschilderd alsof het  baksteen is.

In deze omhulling ligt een betonnen  bak met twee-meter dikke muren en een vier- meter dik plafond.
Dat bleek meer dan voldoende te zijn tijdens een een bombardement tegen het einde van de oorlog. De inslag beschadigde een deel van het dak maar het dikke plafond van de bak bleef ongeschonden.

Naast de commandobunker stonden vier kleinere bunkers waarvan er nog drie in tact zijn. Met hun kanonnen konden zij de grote bunker verdedigen, mochten de geallieeeden aanvallen.

De Bunker heeft twee verdieping en is betrekkelijk groot met  kleine gangetjes die grotere  ruimtes met elkaar verbinden. In een van deze ruimtes had Seiss-Inquart zijn kantoor, er was  een ruimtr voor de opslag van munitie, een stookruimte en een machinekamer.


Restant van een van de kleinere bunkers om de grote commandobunker te beschermen

Keukenbunker
Pal naast de bunker staat de keukenbunker ook met twee-mete dikke muren. Aanvankelijk kwam het eten uit de kantine van de naastgelegen kazerne. Seiss-Inquart had gezag en misschien vond hij het eten uit de kazernekantine niet lekker genoeg en liet de keukenbunker bouwen.

Arthur Seiss-Inquart
Rijkscommisaris van Nederland, Artur Seiss-inquart (1892-1946) was ongetwijfeld trots op zijn bunker. Hij was sinds mei 1940 de leider van Nederland en een van de meest beruchte nazi's. Na de oorlog, veroordeelde het oorlogstribunaal in Neurenberg hem ter dood. Het vonnis werd voltrokken op 16 oktober 1946.

De bunker na de oorlog
Na de oorlog werd alles wat  bruikbaar was voor de wederopbouw uit de bunker gesloopt.

Vanaf 1948 tot 2013 gebruikte de Koninklijke Landmacht de bunker als commandocentrum van het Nederlandse leger. Geheime informatie en versleutelde berichten verden vanaf hier verzonden. Een kooi van Faraday zorgde ervoor dat communicatie niet verstoord of onderschept werd.

Tijdens de Koude Oorlog werd er serieus rekening mee gehouden dat de Nederlandse Regering hier onderdak zou vinden.

De bunker nu
De in 1942 gebouwde bunker werd in 2015 overgenomen door het Rijksvastgoedbedrijf.  Het buitenwerk werd opgeknapt, maar niet de binnenkant.

Momenteel wacht de commandobunker op een nieuwe bestemming